Μουζακίτης Δημήτρης: Εικαστική Πορεία Προς τις Πρέσπες

Η συγκεκριμένη φωτογραφική δουλειά αποτελεί πτυχιακή εργασία, στα πλαίσια του προγράμματος σπουδών του τμήματος Φωτογραφίας και Οπτικοακουστικών Τεχνών του Τ.Ε.Ι. Αθήνας. Η εργασία αναφέρεται στην φωτογράφηση εσωτερικών χώρων δυο διαφορετικών κτιριακών συγκροτημάτων. Το πρώτο βρίσκεται στους πρόποδες της Πεντέλης, ανάμεσα στην Νέα και Παλαιά Πεντέλη, και αποτέλεσε μέχρι και τα τέλη της δεκαετίας του ?60 εργοστάσιο επεξεργασίας μαρμάρου. Το δεύτερο συγκρότημα βρίσκεται στην Λέρο, στην άκρη του ευρύτερου χώρου του Ψυχιατρείου (περιοχή Λέπιδα) παραπλεύρως της βάσης του Πολεμικού Ναυτικού.

Σε πρώτο επίπεδο το στοιχείο που συνέτεινε στην επιλογή των δυο συγκεκριμένων χώρων είχε να κάνει με την προσπάθεια αποτύπωσης στοιχείων ?κενότητας? και ?σιωπής? που - ενδεχομένως και να - διέπουν αυτούς τους χώρους. Συγκεκριμένα, στην πρώτη περίπτωση, αυτό που αρχικά με κινητ(ρ)οποιεί είναι ότι στην άκρη της πόλης, σε ένα ακρότατο της πρωτεύουσας, στους πρόποδες του βουνού που φέρει το σπάνιο μάρμαρο - δομικό υλικό του Παρθενώνα -, το Αστεροσκοπείο αλλά και τα βαθιά τραύματα της γης από πυρκαγιές και καταπατήσεις· υπάρχει μετέωρα ένα εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο (παραμένει μετέωρο και ως προς το ιδιοκτησιακό του καθεστώς).

Στην δεύτερη περίπτωση, στην άκρη του κόλπου του μεγαλύτερου φυσικού λιμανιού της Μεσογείου - σε ένα Νο Man?s Land - μεταξύ της βάσης του Πολεμικού Ναυτικού και του Ψυχιατρείου βρίσκεται ένα συγκρότημα αποτελούμενο από τρία κτίρια με το κεντρικό εξ? αυτών να δεσπόζει ως σημείο ασυνέχειας στην ροή του χρόνου. Οι ιστορικές διακυμάνσεις χαράσσονται στο εσωτερικό των χώρων. Αδιαίρετο κομμάτι της ναυτικής βάσης κατά την κυριαρχία των Ιταλών στο νησί, τμήμα των παιδουπόλεων της Φρειδερίκης στην διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου, τόπος μαθητείας τεχνικών επαγγελμάτων αλλά και βοηθητικός χώρος του Ψυχιατρείου στο πρόσφατο παρελθόν.

Στόχος μου, μέσα από την φωτογραφική ενότητα, είναι να πραγματοποιήσω έναν - εσωτερικό εκ πρώτης - διάλογο μεταξύ του μέσα και του έξω, της σύνθεσης και της αφαίρεσης, του αδιεξόδου και της φυγής.

Κατά την άποψη μου μια τέτοια φωτογραφική προοπτική θα μπορούσε να συνδυαστεί με το συγκεκριμένο πρόγραμμα καθώς ο εξωτερικός με τον εσωτερικό διέπονται ούτως ή άλλως από διαλεκτική σχέση. Επιπλέον προσπάθησα ? πέρα από την εικαστική ακρίβεια ? αφενός να διατηρήσω την ιστορικότητα των χώρων ούτως ώστε να εγγραφούν τα ιδιαίτερα πολιτισμικά χαρακτηριστικά τους και αφετέρου να αναδείξω την εισβολή του φυσικού στοιχείου σε αυτούς. Το τελευταίο αποτελεί - σε κάποιες φωτογραφίες - και το βασικό λόγο επιλογής για την απότομη ( σκληρή ) εισροή του φωτός.

Δημήτρης Μουζακίτης